André: Mijn gedachten waren dat Ik hard en stoer moest zijn om de buiten wereld de baas te zijn.Hier bij zocht ik trucjes of leerde deze van andere, soms werkte deze wel, en dan weer niet, maar eigenlijk paste het niet bij mij.De kennis die ik miste was dat ik andere nodig had om mij zelf te dragen, hier door was het het moeilijk voor mij om voor mij zelf op te komen. De voor mij toen onzichtbare muur die ik had opgetrokken had de functie mij niet te laten raken, maar zorgde ook dat ik positieve ervaringen niet mee kreeg of er voor open kon staan.
Violetta weet vrij snel naar een onderliggende behoefte of gemis hier van te komen.Dat is soms confronterend maar zeker verhelderend. Door dat ik begrip voor mij zelf en gevoelens heb gekregen, ervaar ik empathie en compassie. Dit geeft mij de rust en begrip om mij zelf te kunnen dragen, zonder daar bij afhankelijk te zijn van andere.De muur heb ik af kunnen breken, die heeft zijn functie gehad, daar voor in de plaats is de liefde voor mij zelf gekomen.Hierdoor kan ik voor mij zelf opkomen, geen trucjes meer, maar liefde vol, zonder agressie, zoals ik dat van uit mijn hart naar de buiten wereld wil uitdragen.
Anna: Ik leerde Violetta kennen in een oefennetwerk van geweldloze communicatie, waar zij workshops gaf over o.a. zelfempathie (zelfzorg) en over het thema ‘moederhonger’, hoe dat een trauma kan worden. Ik heb Violetta bij deze thema’s ervaren als een professionele en deskundige begeleider. Door haar sensitiviteit weet zij treffend te verwoorden welke behoeften er onder iemands gedachten of gevoelens kunnen schuilgaan. Hiermee schept zij een veilige omgeving, die uitnodigend werkt om lastige of pijnlijke gevoelens te doorvoelen in plaats van dit uit gewoonte over te slaan. Violetta blijft In haar communicatie dichtbij zichzelf en is daarmee voor mij een inspirerend voorbeeld van hoe je in gesprek met anderen trouw kunt zijn aan jezelf.
In het langduriger begeleidingstraject bij Violetta ervoer ik haar betrouwbare ondersteuning om mijn eigen pad gaan. Ik voelde me door haar gezien en gehoord, zoals ik niet eerder voor mogelijk had gehouden. Als een aanwezige ‘moederfiguur’ gaf zij woorden aan mijn belevingen in angstige of lastige situaties, wanneer ik deze zelf nog niet kon duiden. Dankzij deze veilige steun durfde ik mijn kwetsbare innerlijke delen steeds vaker bloot te geven en leerde ik bij haar stap voor stap mijn échte kracht beter herkennen.